قندهار

 تاریخچه

تپه مندی گک  
این تپ ارغنداب ارتباط داد که در

شمال این منطقه و در 50 کیلو متری شهر فعلی قندهار واقع است و به ه را می توان با حوزه تمدنیصورت دقیق تر در دره موازی مجرای ارغنداب با فاصله 20 میلی جاده قندهار –گرشک و اگر از طرف ولسوالی (فرمانداری) خاکریز برگردیم حدود هشت کیلومتر به طرف ارغنداب در سمت راست جاده قرار گرفته است .

امروزه اراضی زراعتی در این محدوده کمتر است اما احتمال ا در ازمنه گذشته این ناحیه توسط شعبه هایی از رود ارغنداب سیراب می شده و آبادی هایی در آن وجود داشته است .

در سال 1959/1338 موسیوکزال ، باستان‌شناس و متخصص قبل تاریخ فرانسوی ،با انجام یازده مرحله حفریاتی پانزده طبقه آبادی دوره های مختلف را یکی پس از دیگری کشف کرد.31 متر ارتفاع تپه مذکور از تراکم آبادی هایی پانزده گانه ای صورت گرفته است که در طی سه هزار سال قبل از میلاد بر روی هم آباد شده است . تحقیقات انجام شده باستان شناسان روی آثار بدست آمده حکایت از آثار عصر مفرغ ( برنز) می کند.

آقای شاه نعمت الله کاظمی که از تحصیلکردگان قندهار بوده و روزگاری به حیث معاون پروژه هیلمند ایفای وظیفه می کرد^{[نیاز به ذکر منبع]}، می گوید که شاهد کاوشهای گروه فرانسوی در مندی گک بوده و ظروف وسفالها و ابزار مکشوفه در این تپه ، مشابه به آثار کشف شده در حیدر آباد و سند پاکستان می باشد .وی همچنین موفق شده است در طی ماموریت های خویش در منطقه ، آثار شبیه به به مندی گک را بالاتر از مسیر زیارت شاه مقصود قندهار در نواحی نزدیک رودخانه هیلمند کشف کند و بدین ترتیب می توان حدس زد در طول این مسیر ، رفت و آمد هایی جریان داشته و قافله ها و کاروانهایی عبور و مرور کرده اند و نیز به احتمال زیاد مسیر مهاجرت دسته های آریایی به طرف غرب و ایران امروزی از همین ناحیه صورت گرفته است .

شهری است در جنوب افغانستان به مرکزیت استان قندهار. سومین شهر پر جمعیت افغانستان است که طبق سرشماری رسمی سال ۲۰۰۶ میلادی حدود ۴۵۰٬۳۰۰ نفر جمعیت داشته‌است. قندهار بین رودهاى ترنگ و ارغنداب واقع شده‌است.

قندهار به شکل یک مربع مستطیل است و چون طبق نقشه ساخته شده بسیار منظم است شهر به چند محله تقسیم شده و هر محله متعلق به یک یا چند قوم و قبیله است و اکثر اهالی آن را افغانان (عمدتاً درانی) تشکیل می دهند. در اطراف قندهار باغ های میوه تاکستان ها و زیارتگاههای بسیاری است و مردم بیشتر برای تفریح به آنها می روند تا برای عبادت و زیارت.